Net als in Eindhoven voel ik me weer bar slecht: hoofdpijn en moe, een heel zwaar hoofd. Is het stress? Komt het omdat ik ineens niet meer heel veel hardloop? Is er iets anders aan de hand? Dat laatste waarschijnlijk niet, ik weet nog hoe het voor Eindhoven was en hoe ik daar toen gelopen heb. Het zal wel loslopen. De benen voelen in elk geval heel goed. Die hebben er nog steeds zin in.
Spannend is het wel. Wat zal ik meenemen? niet teveel, want ik wil alleen handbagage mee in het vliegtuig, welk eten moet ik meenemen, wat koop ik daar? Ach zoveel om me druk om te maken, laat maar, het loopt wel los.
donderdag 17 maart 2011
zondag 13 maart 2011
nerveus en laatste duurloop in Rome-temperaturen
Het komt nu echt dichtbij. Nog minder dan een week en dan vertrekt het vliegtuig al. Hoe meer ik eraan denk, hoe nerveuzer ik word. Niet nodig, dat weet ik ook wel, maar zo gaat dat nu eenmaal bij mij. En het is juist belangrijk om deze laatste week rustig te blijven. Afleiding zoeken dus maar.
Na het harde fietsen tegen de wind in van donderdag, nam ik vrijdag maar een rustdag. De hele middag schaatsen gekeken, wat de moeite waard was, maar wel jammer van het mooie weer om dan binnen te zittten. Dus zaterdag maar een 10 km gepland, dat kon precies in de eerste helft van de 10 km mannen. 50 minuten gelopen, 12 km per uur dus. Het werd een soort lange steigerung, want het begon heel stroef, maar ging allengs soepeler.
Zondagochtend had ik 20 km gepland, maar ik weet nog steeds niet of dat rondje nou echt 20 is of iets langer. Ik denk dat laatste. Ik heb 2 uur en 10 minuten gelopen, heel lekker. Hartslagmeter om want mijn benen wilden niet rustig lopen, ze wilden knallen. Maar dat kan nog niet, even wachten nog. Onderweg veel aan de marathon gedacht, hoe ik het zou doen, wel of geen drinken mee. Eten meenemen van thuis of daar kopen. De start is al om 9 uur, dus ik moet al om 5 uur opstaan om te ontbijten. Ik word er nerveus van, het begint flink te kriebelen.
Moeilijk dus om de rust te bewaren. Ik voel me heel goed en heel fit. Ter afleiding lekker uit eten geweest met mijn kinderen, bij de pizzeria, spaghetti gegeten, om vast te wennen aan Rome, natuurlijk.
Ik heb er veel zin in, jammer dat ik nu een week moet rusten, want ik wil nu gewoon LOPEN.
Na het harde fietsen tegen de wind in van donderdag, nam ik vrijdag maar een rustdag. De hele middag schaatsen gekeken, wat de moeite waard was, maar wel jammer van het mooie weer om dan binnen te zittten. Dus zaterdag maar een 10 km gepland, dat kon precies in de eerste helft van de 10 km mannen. 50 minuten gelopen, 12 km per uur dus. Het werd een soort lange steigerung, want het begon heel stroef, maar ging allengs soepeler.
Zondagochtend had ik 20 km gepland, maar ik weet nog steeds niet of dat rondje nou echt 20 is of iets langer. Ik denk dat laatste. Ik heb 2 uur en 10 minuten gelopen, heel lekker. Hartslagmeter om want mijn benen wilden niet rustig lopen, ze wilden knallen. Maar dat kan nog niet, even wachten nog. Onderweg veel aan de marathon gedacht, hoe ik het zou doen, wel of geen drinken mee. Eten meenemen van thuis of daar kopen. De start is al om 9 uur, dus ik moet al om 5 uur opstaan om te ontbijten. Ik word er nerveus van, het begint flink te kriebelen.
Moeilijk dus om de rust te bewaren. Ik voel me heel goed en heel fit. Ter afleiding lekker uit eten geweest met mijn kinderen, bij de pizzeria, spaghetti gegeten, om vast te wennen aan Rome, natuurlijk.
Ik heb er veel zin in, jammer dat ik nu een week moet rusten, want ik wil nu gewoon LOPEN.
Abonneren op:
Posts (Atom)