Woensdag merkte ik dat ik al weer aardige tempo's kan lopen. Het voelt al weer redelijk soepel aan, alleen ben ik nog snel moe.
Vandaag wilde ik eigenlijk 2 uur rustig lopen, maar het werd krap een uur door allemaal andere verplichtingen. Ik heb vrij snel gelopen, en was het na dat uur ook wel zat. Niet echt moe, maar het was gewoon genoeg. Ik moet natuurlijk nog een beetje langer uitrusten, heel normaal ook, eigenlijk.
Ik heb 2 hele drukke dagen gehad met nauwelijks een moment van ontspanning. Van de ene naar de andere afspraak gegaan, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Het hardlopen van vanmorgen was dan ook heerlijk, dat geeft me weer energie, maar nu, vrijdagmiddag, voel ik hoe moe ik ben (meer van die twee drukke dagen, dan van dat uurtje hollen, denk ik). Dus nu lekker uitrusten.
Dit weekend moet de oude vloer uit de woonkamer en keuken, maandag komt er een nieuwe in. Dus ook druk. En daarna blijft het druk omdat ik nog heel veel moet studeren.
vrijdag 1 april 2011
zondag 27 maart 2011
nog zere bovenbenen.
Gisteren was de Leekster Lenteloop, een 12,8 of 21,1 km hardloopwedstrijd. Ik heb als supporter mijn loopgroepvrienden aangemoedigd. Dat was leuk en gezellig, maar het kriebelde wel. Er werd namelijk errug goed gelopen en ik vond het jammer dat ik daar niet bij was. Ergens dacht ik dat ik het misschien best wel had gekund. Maar ik heb verstandig gedaan: nu rust nemen, goed herstellen, en later, over een paar weken, als de supercompensatie zijn werk heeft kunnen doen: knallen!
En vandaag werd ik met de neus op de feiten gedrukt: het lopen ging prima, de snelheid was al aardig terug, maar ik kreeg na 1 snelle minuut last van mijn bovenbenen, de spierpijn, kleine haarscheurtjes of wat het ook is, is nog niet over. Dus nog even rustig aan doen, wat ook heel normaal is na een marathon, natuurlijk. Ik wil eigenlijk alweer te snel.
Het was wel prima om weer even wat sneller te lopen dan heel rustig, zoals woensdag, maar voorzichtig aan. Na mijn andere marathons heb ik nooit zolang spierpijn gehad. Dat zegt wil iets over de zwaarte van Rome, denk ik.
En vandaag werd ik met de neus op de feiten gedrukt: het lopen ging prima, de snelheid was al aardig terug, maar ik kreeg na 1 snelle minuut last van mijn bovenbenen, de spierpijn, kleine haarscheurtjes of wat het ook is, is nog niet over. Dus nog even rustig aan doen, wat ook heel normaal is na een marathon, natuurlijk. Ik wil eigenlijk alweer te snel.
Het was wel prima om weer even wat sneller te lopen dan heel rustig, zoals woensdag, maar voorzichtig aan. Na mijn andere marathons heb ik nooit zolang spierpijn gehad. Dat zegt wil iets over de zwaarte van Rome, denk ik.
Abonneren op:
Posts (Atom)