De jas kon uit!!!

Eindelijk, eindelijk, eindelijk is het iets warmer weer geworden. Ik kreeg het zelfs zo warm, dat ik mijn jas heb uitgedaan tijdens het lopen en zonder jas, in alleen een thermo en een ander shirt heb hardgelopen. Het was heerlijk genieten in de zon, met best een aardige bries wind, maar ja, na Leek kan ik qua wind alles aan, natuurlijk.

Ik liep bijna twee uur, in een rustig tempo en het liep heerlijk. Ik had mijn hartslagmeter omgedaan, want ik denk dat het dinsdag zo mis ging omdat ik te snel aan het lopen was. Dus nu, goed opletten dat de HF laag genoeg bleef, ging het prima. Aan het einde iets versneld, HF naar 152. Allemaal best. Onderweg ooievaars gezien en heel erg veel kieviten. Het voorjaar was natuurlijk allang begonnen.

het ging lekker

Met weinig zin ging ik woensdagavond op pad. Het was weer erg koud. Nog steeds moet ik mijn thermo-shirt aan, terwijl ik zes weken geleden al hoopte/verwachtte dat ie niet meer nodig zou zijn. Bovendien had ik dinsdag helemaal niet fijn gelopen, dus wat stond me vandaag te wachten?? Ik vreesde het ergste en bedacht dat ik dan maar rustig aan zou doen.

Maar op de fiets naar de training voelde ik het al: goede benen. Hm, raar. De training zelf ging gewoon heel best, prima, misschien wel super. Heel lekker gelopen, ook lekker hard, ik kon alles goed volhouden van dit toch niet onbenullige programma. Telkens zoveel keer 40(30, 20) seconden vlot met tussen door 8 -6 -4 minuten ook vlot maar minder vlot dan die secondes natuurlijk.

Maar alles ging lekker en helemaal blij en verkwikt kwam ik weer thuis! Mezelf verbazend over dit "herstel", of deze vormterugkeer, of wat het ook geweest is. Ik begrijp dit niet, maar geniet er maar wel van.

het ging zwaar

Vol goede moed ging ik op pad. In een lekker zonnetje, niet eens heel koud, niet te veel wind, genoeg tijd. Ik wilde twee uur lopen.

Dat is uiteindelijk gelukt, maar vraag me niet hoe. Na een uur werd het erg zwaar. Ik was moe. Ik liep eigenlijk ook steeds te hard, maar alles ging gewoon ook te zwaar. Ik heb zelfs twee keer even gewandeld. Vreemd genoeg ging het laatste kwartier weer een stukje beter, toen was ik blijkbaar ergens overheen????

Waar is toch mijn goede vorm gebleven? Liep ik nog maar zo kort geleden nog zo makkelijk in Egmond en in Apeldoorn? Ik kan het me niet meer voorstellen. Hoe kan dit nu zo snel verdwenen zijn? Maar ach, laat ik dit maar aan mijn verkoudheid van vorige week wijten. Het gaat wel weer over en dan loop ik weer makkelijk en snel.

nu loop ik zelf ook weer

Zaterdagmiddag, ik voelde me raar. Mijn verkoudheid leek wel aardig over, maar ik was nog heel moe. Steeds als ik aan het herstellen ben van een verkoudheid of griep, vraag ik me na een paar dagen af of ik me nu slecht voel vanwege de "ziekte" of omdat ik de laatste dagen geen lichaamsbeweging heb gehad.

Dus ik besloot om toch maar een stukje te gaan hardlopen. Gewoon rustig aan, en als het niet ging, dan zou ik snel weer naar huis lopen.

Het begon heerlijk. Rustig tempo, zon erbij, frisse lucht. Wel koud, maar ach, dat valt na 10 minuten ook best mee. Ik besloot nog een extra lus erbij te lopen, zo fijn ging het. En hup, waarom ook niet, ook maar een paar snelle stukken tussendoor. Zo fijn ging het. Over schelpenpaadjes, door het bos, langs het ven, en door de weilanden weer naar huis. Langs een groep paarden en buizerds die op paaltjes zaten. Liep daar een ree in de verte?

Prima gelopen en genoten dus. Ik ben duidelijk niet meer in de vorm van een maand geleden, maar dat komt wel weer. Helemaal uitgerust en stukken fitter dan voor ik liep, moest ik snel eten koken voor hongerige familieleden die op tijd wilden eten.

Maar meteen goed doorzetten, dus zondag naar de loopgroep. Hard gefietst, want ineens was het toch laat geworden. De zon scheen volop, we waren met vier man, en ik. Weer heerlijk gelopen, volgens S ook snel, maar dat vond ik wel meevallen. Het was niet mijn normale halvemarathontempo. Maar wat maakt het uit. Mijn verkoudheid is over en ik geniet weer van het lopen!