ben heel druk

Het is deze weken errug druk. Veel leuke dingen komen op mij af. Ik geniet met volle teugen en het lopen gaat uitstekend.

Vanwege de warmte een paar keer 's avonds gelopen en gefietst. Ik wil nog steeds niet twee dagen achter elkaar hardlopen, vandaar dinsdag een dik uur gefietst. Dat voelde heel goed, en het was heerlijk en niet te warm omdat het avond was. Woensdag eerst weer naar Groningen gefietst en toen 's avonds nog met de loopgroep, een training in de duinen. Het werd een korte training omdat het begon te onweren, maar het was wel een hele leuke training: op en neer over kleine paadjes door het bos. Mijn voet knakte een keer flink, maar niks aan de hand. Op Corsica is dit ook heel vaak gebeurd, ik schrok er niet eens van.

Donderdag een hele volle en drukke dag, niet gelopen. Vrijdag met mijn dochter heel rustig een km of zes gelopen en toen nog 4 km snel erachteraan. Dat ging echt super! Vandaag wilde ik eigenlijk nog fietsen, maar 's middags was het te warm en de rest van de dag was ik heel druk met het schrijven van mijn afstudeerscriptie. Dat ding moet liefst voor eind juli klaar zijn. Zou moeten kunnen.

En omdat het zo goed gaat met de voet denk ik stiekem aan een marathon dit najaar..... Nou, eerst maar eens een halve. En nog eerster een 10 km, natuurlijk. Maar een wedstrijdje heb ik eigenlijk geen zin in. Dan wil ik eerst trainen voor een goede tijd, en daar heb ik ook geen zin in. En ben ik nu te druk voor. Dus laat ik maar gewoon ontspannen verder trainen, dat bevalt me trouwens uitstekend.

voet goed, maar de rest....

Vrijdagavond, het was lekker weer, ik had een vrije dag, dus hup, hollen. Een rondje van een km of 8 of 9. Het begon prima. Ik liep op een aardig tempo, zeker 12 km per uur. Eigenlijk iets te hard, maar ja, dit tempo loop ik min of meer automatisch.

Na een tijdje, zeg maar na 3 km, begonnen de benen te protesteren. De hamstrings deden bij elke stap pijn, steeds als ik ze aantrok. Een km of 2 verder begon ik ook mijn liezen te voelen en nog wat later alle andere spieren tussen middel en knie. Alleen de voet voelde ik nauwelijks: die deed het goed. Ik heb mijn hevig protesterende benen stevig toegesproken, dat ik nog veel meer duurlopen ging doen. Want ze moeten er maar weer aan wennen.

Vandaag, zondag, weer een duurloop, nu op ongeveer mijn oude marathontrainingstempo, hartslagmeter om, die mocht niet boven de 145 komen, en liever onder de 140 blijven. Maar dat laatste lukt me nooit, en nu dus ook niet. Door steeds op de HF-meter te kijken lukte het om onder de 150 te blijven. Dat onder de 145 niet lukte, wijt ik maar aan de warmte.

Totaal liep ik, denk ik 13 km, op 10 a 11 km per uur. Een nieuw- post-blessure-record! De voet deed het prima, en de rest van mijn benen ook. De toespraak en dreigen met nog veel meer duurlopen had blijkbaar geholpen.

Om verdere verkorting van hamstrings, liezen en alle andere spieren te voorkomen, ga ik maar weer elke avond/een paar keer per week mijn benen rekken. Stom en vervelend werk, maar ja, wel nodig....