De halve van Blijham

In de loop van de week had ik mijn verwachtingen over deze loop al flink bijgesteld. Voelde ik me in november en ook nog half december, in Peize, nog op en top, de laatste weken verminderde dit. Minder zin in lopen, trainingen gingen moeizamer, ik zat minder lekker in mijn vel.

Ik ging dus van start met het idee "maar zien wat er van komt". Helaas ging ik veel te snel van start. Ik was mijn horloge vergeten en kon de km-tijden dus niet zien. Maar na 3 km voelde ik dat ik te snel ging en ben ik al wat langzamer gaan lopen. Het voelde nog steeds beroerd, maar dat was in Peize ook zo, en daar ging het na 3 km snel beter. Nu gebeurde dat niet en na 5 km (in 22.30 ongeveer, dus best snel), besloot ik dat de goede tijd er vandaag niet in zat en dat ik van deze halve geen lijdensweg wilde maken. Ik ben bewust overgestapt op een langzamer tempo en besloot te genieten van het mooie weer (zon! eindelijk!) en het mooie parcours.

Dat lukte prima. Bij de drinkposten van 10 en 15 km heb ik even gewandeld om thee te drinken, ik sloeg nog twee keer een gel achterover en ging lekker weer verder op een tempo dat ik goed kon volhouden.

Ik eindigde in 1.41.11 of zo. Niet een tijd om trots op te zijn, maar ook weer niet heel langzaam. Op het eind ging mijn heup pijn doen en dat doet hij nu (5 uur) nog steeds. Maar kijken hoe dat verder gaat. Al met al gewoon een mooie duurtraining op tempo.

het gaat goed met t been

Want erg weinig last.

Zaterdag nog een dikke twintiger gelopen, maar daarvan heb ik bijna niks meer gevoeld. Dus zondag kon ik gewoon met de loopgroep meedoen.

Wel heb ik nu behoorlijke spierpijn van de grote uitvalpassen. Eigen schuld, dan had ik maar minder grote passen moeten nemen en niet zo fanatiek moeten zijn.

Maar pijn is fijn en van een beetje afzien word je alleen maar beter.

Fijne feestdagen allemaal!