donderdag 5 december 2013

De prijs die ik moet betalen

Die 21 km van dinsdag waren heel goed verlopen. Ik ben nog verbaasd dat ik dit in me had. En blij dat ik mijn heup nauwelijks heb gevoeld.

Maar.....

In de loop van woensdag, op mijn werk, voelde ik de boel al verstijven. Ik wilde toch heel graag meedoen met de loopgroep, dus ik ben toch gegaan. Het ging eigenlijk maar net. De heup deed pijn, rekken hielp maar heel weinig. Snel lopen deed minder pijn dan langzaam lopen. Ik liep me onderweg af te vragen of ik er niet beter aan deed om te stoppen met deze training en naar huis te gaan. Maar dat deed ik niet, ik heb de training heel langzaam afgemaakt.

Thuis heb ik lekker warm gedoucht en flink gesmeerd met tijgerbalsem (ja, ik weet dat dit niet echt helpt, maar een placebo-effect is ook een effect), warme kruik er tegenaan en zowaar: het is nu donderdagmorgen en de spieren voelen een stuk beter aan. Minder pijn en soepeler.

Vandaag dus rust, morgen of lopen of fietsen of een combinatie. Dan in het weekend weer trainen en volgende week naar Peize voor een 15 km.

woensdag 4 december 2013

weer ver gelopen!

Net op afstandmeten nagemeten: het was 21km. Gelopen in 1 uur en 3 kwartier, misschien 50 minuten, maar best snel.

Het ging dan ook superlekker. Helemaal geen last van moeheid of zware benen. Drie keer een snel stuk erin gedaan, van ongeveer 1 km.

De heup nauwelijks gevoeld.
Nu, een dag later voel ik het wel, maar minder erg dan anders.

Het was in elk geval heel fijn dat die 21 zo fijn zijn ver(ge)lopen!

zondag 1 december 2013

een goede week

Na twee rustdagen op maandag en dinsdag was het woensdag de hoogste tijd om te gaan hollen. Met de loopgroep. Ik kwam erachter dat we heel vaak 1 1/2 minuut snel moesten doen. Na 10 keer dacht ik dat ik klaar was, maar nee, er kwamen nog 6 keer achteraan.

Ik heb ze heel snel gedaan en het ging ook makkelijk. Ik stond zelf verbaasd, dit had ik niet verwacht, maar alle 16 gingen ze (bijna) even snel en makkelijk.  Wel alles met wat pijn in de heup gelopen, maar ja.

Die heup voelde ik donderdag ook nog wel, en vrijdag nog een beetje, maar toch besloot ik vrijdag weer te gaan lopen. Ik koos mijn rondje zo, dat ik onderweg makkelijk kon kiezen of ik 7, 10 of 14 km zou lopen. Vantevoren had ik bedacht dat 10 km al heel mooi zou zijn, maar dat 7 ook wel kon, als het teveel pijn zou gaan doen.

Ik begon met iets tegenzin, het was namelijk nogal slecht weer: veel harde buien met windstoten. Maar eenmaal op weg, viel dit ook wel weer mee en liep ik best lekker. Na een km of 5 voelde ik mijn heup. Ik ben toen even gestopt en heb wat rekoefeningen gedaan. Dit hielp! Hoera, een paar weken geleden hielp rekken nog helemaal niet.

3 km of zo verder weer even een rekpauze gehouden. Hopelijk keek niemand, ik vind mezelf behoorlijk voor paal staan, in rare houdingen langs de weg. Maar goed, het hielp weer prima. Na 10 km ging het nog zo lekker, dat ik de laatste lus van 4 km ook nog erbij deed. Hoera! 14 km gelopen zonder veel problemen.

Na deze 1 uur en 10 minuten of zo vond ik dat ik nog niet genoeg had gesport en pakte ik de fiets voor nog drie kwartier fietsen. Ik dacht dat dat nog net kon voordat het donker werd. Het fietsen ging prima, behalve dat ik onderweg keiharde hagelstenen in mijn gezicht kreeg en het laatste stuk in het donker moest fietsen. Daardoor ging het laatste stuk niet zo snel, maar wat maakt dat eigenlijk ook uit.

Nauwelijks last gehad van mijn heup.

Zondag met de loopgroep meegedaan. Het was op zich een rustige training, maar er zaten 5 snelle 100 meters in waardoor het toch veel zwaarder bleek dan het leek. Lekker gelopen, wel met een zeurende heupspier, maar niet erg. Ik ga vol goede moed in Peize de 15 km lopen. Kijken waar dat op uit komt.