spierpijn

De bovenbenen doen pijn, na de training van woensdag. Nou jaaaa, zo erg en hard was het nou ook weer niet, dacht ik. Is mijn lijf dan nog steeds niet helemaal hersteld na de marathons van begin dit jaar? Ik weet het niet. Ik was vandaag weer erg moe, heb nog wel hardgelopen, vanochtend om 8 uur al, rustig aan vanwege de spierpijn en het ging ook moeizaam. Op het eind niet, toen liep ik lekker.
De rest van de dag druk geweest met van alles en nog wat, en 's middags was ik weer duizelig, raar en moe, heel moe. Uitrusten dus maar, want er komen hele drukke weken. Veel colleges, drie verjaardagen hier thuis en ook nog een paar van familie en tussendoor erg veel lezen en studeren. Dus rust pakken waar het kan. Want het voelt nog steeds zwaar allemaal. (Maar het gaat wel beter dan een paar weken geleden.)

lekker weer

Deze titel is op twee manieren te interpreteren: Het weer is lekker en het lopen gaat weer lekker. In mijn geval klopt het allebei. Gisteren lekker getraind, als vanouds weer een beetje. Ik voelde weer kracht in mijn benen en energie. Hoewel het nog niet helemaal soepel ging, toch een heel eind in de goede richting. Ik liep op nieuwe ASICS. Prima schoenen, deze zijn niet zo heel zacht, dat waren mijn vorige asics allemaal wel. En mijn zooltjes passen er ook beter in.
Omdat ik gesponsord word door Intersport superstore Roden, ga ik daar binnenkort (met korting) nog zo'n paar halen.

Het weer is gelukkig de laatste dagen een stuk beter om te lopen. Veeeeeeel koeler en dus beter.
Dus: het gaat goed. Wel neem ik nog veel rust, voor mijn gevoel overdreven veel, maar ik denk dat ik dat nog steeds wel nodig heb. Vandaar dat ik vandaag rust, en de hele dag studeer. Ook leuk.

de training weer hervat

Want ik denk dat ik de oorzaak voor de zere enkel misschien wel weet: te lang doorgelopen op oude schoenen. Dom dat ik daar na 6 jaar lopen niet meteen aan denk....
Gisteren nog even lekker een uurtje gefietst, niet te snel, meer om even lekker buiten te zijn dan om echt te trainen. Zonet heerlijk gelopen, 10 km, met daarin eerst 10 minuten en toen 20 minuten op halvemarathontempo. En dat ging zo lekker. Ik had eigenlijk eerst niet zo'n zin om de weg op te gaan, het regende, maar achteraf was ik heel blij, zo fijn ging het.
De vermoeidheid, duizeligheid, is ook een stuk minder, mijn lijf komt weer terug in de oude toestand. Ik besloot meteen om dan toch maar weer te gaan trainen voor die halve marathon in juni. Ik heb er zin in, het voelt ineens weer goed.

Kijken of er voor de Run  van Roden nog ergens in de buurt een halve is die ik kan doen om in het ritme te komen. Ja, op 2 juni, maar dan is mijn man jarig. Ik denk dat ik dan thuis blijf.