Dat liep ik vrijdag. Met hartslagmeter want vorige week had ik mijn duurlopen te snel gedaan. Dus nu geprobeerd onder de 140 te blijven. Dat lukte het eerste uur redelijk, het tweede minder goed. Het laatste uur werd ik moe en kreeg ik zere benen. Ik was blij dat ik thuis was, maar vandaag voel ik me niet helemaal afgepeigerd, zoals vorige week wel na een wat langere training.
Op naar Leens, over drie weken: de halve marathon!
zaterdag 30 oktober 2010
donderdag 28 oktober 2010
rustdag
Nou, dat fietsen en lopen wat ik woensdag wilde doen, heb ik maar laten zitten want veel te moe. De hele middag lui in de stoel gelezen, het weer was ook waardeloos. Ik had hoofdpijn en was heel erg moe. Dus eind van de middag lekker met de auto naar Groningen, 3 uur college gevolgd en toen was het te laat om nog naar de loopgroep te gaan. Helemaal niet jammer. Ik sta mezelf deze periode toe alleen te doen waar ik zin in heb, en als ik geen zin heb om te trainen, dan hoeft dat ook niet. Wat een tegenstelling met toen ik nog voor de marathon trainde. Toen greep ik (bijna) elke mogelijkheid om te sporten aan, want de marathon. En dat lukte toen ook, ik had er bijna altijd zin in.
Nu niet. Als ik een dag flink getraind heb, ben ik de volgende dag moe en wil ik rust. Ik kan dan ook alleen maar rusten, ben te slaperig/lamlendig. Dus nog helemaal geen 90 % herstel, misschien maar 75 %.
Ik herhaal mijn eigen woorden: De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Vandaag staat schaatsen met de kinderen op het programma. Dus wel weer genoeg activiteit. Morgen plan ik een 20 km (ik dacht eigenlijk aan 25, maar ja, laat ik maar rustig aan doen), als ik niet te moe ben van het schaatsen. Wat een tegenstelling met een paar weken geleden, toen leek ik nog alles te kunnen. De marathon heeft me toch wel veel inspanning gekost. Deze marathon veel meer dan de vorige, toen ik een week na de marathon 180 km heb gefietst. Blijkbaar verkeerde ik toen in een soort supertoestand. Komt wel weer terug: De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Nu niet. Als ik een dag flink getraind heb, ben ik de volgende dag moe en wil ik rust. Ik kan dan ook alleen maar rusten, ben te slaperig/lamlendig. Dus nog helemaal geen 90 % herstel, misschien maar 75 %.
Ik herhaal mijn eigen woorden: De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Vandaag staat schaatsen met de kinderen op het programma. Dus wel weer genoeg activiteit. Morgen plan ik een 20 km (ik dacht eigenlijk aan 25, maar ja, laat ik maar rustig aan doen), als ik niet te moe ben van het schaatsen. Wat een tegenstelling met een paar weken geleden, toen leek ik nog alles te kunnen. De marathon heeft me toch wel veel inspanning gekost. Deze marathon veel meer dan de vorige, toen ik een week na de marathon 180 km heb gefietst. Blijkbaar verkeerde ik toen in een soort supertoestand. Komt wel weer terug: De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
dinsdag 26 oktober 2010
lekker bezig
Het weekend met de loopgroep een cross-training gedaan. Zandduinen op en afrennen. Heel pittig. In de vakantie heb ik ook heel veel in de heuvels gerend, ook over bergpaden, dat ging toen steeds beter en sneller (totdat ik keihard viel op een steil paadje met losse steentjes), maar nu viel het me niet mee. Poe hee, het was gewoon zwaar. De volgende dag had ik spierpijn in mijn buikspieren??? Heb ik die gebruikt bij deze training?
Maandag maar een rustdag genomen en vandaag weer 10 km gelopen met daarin 12x 1 minuut snel. Geen idee hoe snel. Hier had ik gewoon zin in, kijken of ik dat alweer kon. En ik kon het. Morgen fietsen naar Groningen, misschien nog lopen met de loopgroep en dan eind deze week nog een rustige duurloop van een km of 20 a 25, heel rustig aan.
Ik heb me ingeschreven voor Leens. Eens kijken hoe dat zal gaan, hoe het is met lijf en benen, of ze dan al weer een beetje zin hebben om hard te lopen, of liever rustig aan te doen.
Ik voel me nu voor 90 % hersteld van de marathon. Ik merk alleen dat de energie nog steeds iets te snel op is. Alsof na een (korte) tijd de suiker in de spieren/het bloed verbruikt is en dat niet snel genoeg kan worden aangevuld. Dat lukte eerst wel, komt vast wel weer terug. De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Maandag maar een rustdag genomen en vandaag weer 10 km gelopen met daarin 12x 1 minuut snel. Geen idee hoe snel. Hier had ik gewoon zin in, kijken of ik dat alweer kon. En ik kon het. Morgen fietsen naar Groningen, misschien nog lopen met de loopgroep en dan eind deze week nog een rustige duurloop van een km of 20 a 25, heel rustig aan.
Ik heb me ingeschreven voor Leens. Eens kijken hoe dat zal gaan, hoe het is met lijf en benen, of ze dan al weer een beetje zin hebben om hard te lopen, of liever rustig aan te doen.
Ik voel me nu voor 90 % hersteld van de marathon. Ik merk alleen dat de energie nog steeds iets te snel op is. Alsof na een (korte) tijd de suiker in de spieren/het bloed verbruikt is en dat niet snel genoeg kan worden aangevuld. Dat lukte eerst wel, komt vast wel weer terug. De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Abonneren op:
Posts (Atom)