Nou, dat fietsen en lopen wat ik woensdag wilde doen, heb ik maar laten zitten want veel te moe. De hele middag lui in de stoel gelezen, het weer was ook waardeloos. Ik had hoofdpijn en was heel erg moe. Dus eind van de middag lekker met de auto naar Groningen, 3 uur college gevolgd en toen was het te laat om nog naar de loopgroep te gaan. Helemaal niet jammer. Ik sta mezelf deze periode toe alleen te doen waar ik zin in heb, en als ik geen zin heb om te trainen, dan hoeft dat ook niet. Wat een tegenstelling met toen ik nog voor de marathon trainde. Toen greep ik (bijna) elke mogelijkheid om te sporten aan, want de marathon. En dat lukte toen ook, ik had er bijna altijd zin in.
Nu niet. Als ik een dag flink getraind heb, ben ik de volgende dag moe en wil ik rust. Ik kan dan ook alleen maar rusten, ben te slaperig/lamlendig. Dus nog helemaal geen 90 % herstel, misschien maar 75 %.
Ik herhaal mijn eigen woorden: De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Vandaag staat schaatsen met de kinderen op het programma. Dus wel weer genoeg activiteit. Morgen plan ik een 20 km (ik dacht eigenlijk aan 25, maar ja, laat ik maar rustig aan doen), als ik niet te moe ben van het schaatsen. Wat een tegenstelling met een paar weken geleden, toen leek ik nog alles te kunnen. De marathon heeft me toch wel veel inspanning gekost. Deze marathon veel meer dan de vorige, toen ik een week na de marathon 180 km heb gefietst. Blijkbaar verkeerde ik toen in een soort supertoestand. Komt wel weer terug: De marathon is nog geeneens 3 weken geleden. Niet te snel willen, eef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten