Tjonge jonge wat waaide het hard. De heenweg ging zeer makkelijk, maar terug..... In de eerste versnelling was het nog zwaar.
Maar ik ben weer helemaal fris in mijn hoofd, de vermoeidheid is eruit gewaaid. En helaas zijn de pollen in mijn ogen gewaaid, waardoor ik nu met tranende, jeukende ogen en een snotneus zit. Gevolg van het iets warmere weer: meteen schieten de berken in bloei....... Maar weer met zonnebril op gaan fietsen en lopen....
donderdag 10 maart 2011
gevlogen?
Zoals elke woensdag weer een clubtraining. Ik hoefde er van mezelf niet heen te lopen, want man was weg en dan zitten de kinderen nog langer alleen. Dus lekker op de fiets. Na het warmlopen eerst 20 minuten vlot. Dat ging al lekker. Niet te snel, gewoon lekker snel gelopen.
Hierna deden we 15 x 30 s met 1 minuut pauze. Deze gingen helemaal super! Misschien kwam het door de rugwind, maar het voelde bijna alsof ik vloog. Ik voelde kracht, energie en kon gewoon heel snel. Het was geweldig! Bijna jammer dat de trainer ons afremde, hij vond het te hard gaan, en ik heb er braaf naar geluisterd. Maar eerlijk gezegd ging het na een keer of 6 ook wel wat moeizamer.
Ik was weer helemaal uitgerust. Helaas ging ik gisteren wel laat naar bed, en ben ik nu weer moe, vooral ook van ingespannen leren en studeren. Straks maar ter ontspanning op de fiets naar Groningen, de terugweg wordt een krachttraining, want harde wind tegen. Het is de laatste week dat dit nog mag/moet. Volgende week is vooral veel rusten. Dat is fijn, maar ook jammer want ik geniet van het steeds fitter worden en steeds meer aankunnen. Ach, op naar het volgende doel, na Rome. Wat dat is weet ik nog niet, komt vanzelf.
Hierna deden we 15 x 30 s met 1 minuut pauze. Deze gingen helemaal super! Misschien kwam het door de rugwind, maar het voelde bijna alsof ik vloog. Ik voelde kracht, energie en kon gewoon heel snel. Het was geweldig! Bijna jammer dat de trainer ons afremde, hij vond het te hard gaan, en ik heb er braaf naar geluisterd. Maar eerlijk gezegd ging het na een keer of 6 ook wel wat moeizamer.
Ik was weer helemaal uitgerust. Helaas ging ik gisteren wel laat naar bed, en ben ik nu weer moe, vooral ook van ingespannen leren en studeren. Straks maar ter ontspanning op de fiets naar Groningen, de terugweg wordt een krachttraining, want harde wind tegen. Het is de laatste week dat dit nog mag/moet. Volgende week is vooral veel rusten. Dat is fijn, maar ook jammer want ik geniet van het steeds fitter worden en steeds meer aankunnen. Ach, op naar het volgende doel, na Rome. Wat dat is weet ik nog niet, komt vanzelf.
maandag 7 maart 2011
alleen maar heel erg moe.
Het trainingsweekend: op de fiets erheen, ruim 40 km. Het ging niet lekker. Ik vond het zwaar gaan, ondanks lichte bries in de rug en zonnig weer. 's Avonds heel rustig 7 km gelopen, meer dan heel rustig ging niet, ik was moe.
Zaterdagochtend een spel in het bos. Heel erg leuk, en goed te doen, omdat je tussen het lopen door lekker kon uitrusten. Maar het erheen en terug lopen, bij elkaar zo'n 6 a 7 km, vond ik al erg vermoeiend.
Toen de zaterdagmiddag. De bedoeling was een snel rondje van 5,7 km. Ik heb hem rustig gedaan, hf 155. Zeg maar marathontempo dus. Meer zat er niet in. Alles ging zwaar: zware, volle benen, niet vooruit te branden. Na dit rondje "mochten" we nog 2,2 km in een iets hoger tempo. Ik dacht er maar een rustige 2,2 km van te maken, maar omdat we de verkeerde route namen, werden het ineens bijna 5 km. De 1,5 km naar huis waren van onvoorstelbare zwaarte.
Toen zondagmorgen: 3 uur duurloop. Het begin was zeer moeizaam. Heel rustig gelopen, 9,5 km per uur en om het half uur even wandelen. Dat ging net. Maar langzamerhand begon het toch beter te voelen en het laatste half uur liep ik zowaar lekker in een tempo, van, ik schat 11,5 a 12 km per uur. Van het hele trainingsweekend heb ik dus een half uur prettig gelopen.
Terug op de fiets, nu de wind tegen, maar dit ging toch wel best. Afwisselend op kop, en in het wiel van je voorganger leek het helemaal niet te waaien. Het ging lekker, de benen deden het weer, ik voelde me beter.
Vandaag rust rust rust. Ik ben heel moe, nog steeds een zwaar hoofd, duizelig bij het opstaan. Heb ik iets onder de leden? Vast niet, ik ben gewoon moe, van weken met veel training, druk op het werk. Ik moet nu zorgen dat ik uitrust, de komende twee weken nog wat lichte trainingen........., en dan....... Rome!
Zaterdagochtend een spel in het bos. Heel erg leuk, en goed te doen, omdat je tussen het lopen door lekker kon uitrusten. Maar het erheen en terug lopen, bij elkaar zo'n 6 a 7 km, vond ik al erg vermoeiend.
Toen de zaterdagmiddag. De bedoeling was een snel rondje van 5,7 km. Ik heb hem rustig gedaan, hf 155. Zeg maar marathontempo dus. Meer zat er niet in. Alles ging zwaar: zware, volle benen, niet vooruit te branden. Na dit rondje "mochten" we nog 2,2 km in een iets hoger tempo. Ik dacht er maar een rustige 2,2 km van te maken, maar omdat we de verkeerde route namen, werden het ineens bijna 5 km. De 1,5 km naar huis waren van onvoorstelbare zwaarte.
Toen zondagmorgen: 3 uur duurloop. Het begin was zeer moeizaam. Heel rustig gelopen, 9,5 km per uur en om het half uur even wandelen. Dat ging net. Maar langzamerhand begon het toch beter te voelen en het laatste half uur liep ik zowaar lekker in een tempo, van, ik schat 11,5 a 12 km per uur. Van het hele trainingsweekend heb ik dus een half uur prettig gelopen.
Terug op de fiets, nu de wind tegen, maar dit ging toch wel best. Afwisselend op kop, en in het wiel van je voorganger leek het helemaal niet te waaien. Het ging lekker, de benen deden het weer, ik voelde me beter.
Vandaag rust rust rust. Ik ben heel moe, nog steeds een zwaar hoofd, duizelig bij het opstaan. Heb ik iets onder de leden? Vast niet, ik ben gewoon moe, van weken met veel training, druk op het werk. Ik moet nu zorgen dat ik uitrust, de komende twee weken nog wat lichte trainingen........., en dan....... Rome!
Abonneren op:
Posts (Atom)