zaterdag 4 juni 2011

weer die enkel

Hij doet weer behoorlijk pijn. Na de training van woensdag viel het nog wel mee, maar ik heb vrijdagmorgen 1 uur en een kwartier gelopen en nu voel ik het weer. Hij lijkt ook wel een beetje dik, maar misschien toch niet. Ik kijk en kijk ernaar en denk dan van alles te zien, later zie ik dat dan weer niet, ik twijfel gewoon aan mijn eigen waarnemingen.

En het ging vrijdag heel erg lekker, uiteindelijk. Ik begon met hele stijve benen, ik had (donderdag al) spierpijn in hamstrings, lies en bilspieren. Heel lang die spieren niet meer gevoeld, nu dus weer wel. Ik begon vrijdag dus errug rustig, maar allengs ging het beter en ik eindigde ruim een uur later met een lekker tempo, wat ik nog wel langer had kunnen volhouden, maar ja, de kinderen waren intussen ook wakker en zaten op hun moeder te wachten. (Dit laatste is niet waar: ik zou misschien willen dat het zo was, in het echt kijken ze nauwelijks op als ik thuiskom, of ze liggen nog in bed.)

Later op de dag had ik weer hele stijve benen, maar een beetje oprekken deed wonderen en nu is de spierpijn weer aardig weggetrokken. Alleen dus wel pijn aan m'n enkel. Hmmm. Moet ik nu wel of niet de Run van Roden gaan lopen over twee weken?

donderdag 2 juni 2011

zijn het de schoenen?

Zaterdag twee uur gelopen in een rustig tempo. Dat ging prima. Het laatste half uur wel last van de enkel. Gelukkig liep woensdag Wim, de fysiotherapeut mee met de loopgroep, dus hem maar even gevraagd. Waarschijnlijk irritatie van het glijvlak van het spronggewricht. Komt door veel belasting en door doorlopen op oude schoenen. Is op mij wel van toepassing. Ik kreeg wat losmaaktips van hem, draaien met de enkel. En verder maar afwachten.

Woensdag wel lekker gelopen, maar wel weer meteen een gevoelige enkel. Ik liep weer op mijn Brooks. Ik heb toch het idee dat ik op die Brooks eerder last krijg dan op mijn nieuwe Asics. Ik wil niet meteen de schuld geven aan de Brooks, ik heb er tenslotte vele kilometers probleemloos op gelopen, maar..... toch de komende tijd maar iets minder op lopen.

De vermoeidheid lijkt een stuk minder geworden, ik voel me na een training niet meer dagen uitgeput. Ook van het werk of de studie niet meer. Nu nog genezen van die enkel. Over twee weken de run, en dan mag ik echt rusten.  Ik moet  natuurlijk wel met goeie benen aan mijn huttentocht in de Alpen met mijn zoon beginnen. Da's nog wel leuker dan een goede wedstrijd lopen, eigenlijk.