donderdag 13 september 2012

goed gelopen

Het ging goed woensdagavond. In totaal een km of acht a negen gelopen, op een heel rustig tempo, maar het ging prima met mijn voet. Nergens last van. Gelukkig.

Zondag loop ik ongeveer 20 km met de loopfietsproef, samen met een loopvriendin lopen we een marathon, waarbij we om de beurt een stuk lopen en fietsen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Ik zal daar ongeveer vier keer 5 km lopen. Afhankelijk van hoe dit uitpakt loop ik dan wel of niet de marathon in Amsterdam.

Verder nog weer een uur gefietst gisteren. Maar nu is mijn fiets stuk: de cassette achter, daarvan zitten de tandwielen los. Hoe kan dat nu weer? Dus straks naar de fietsenmaker terug. En dus vandaag fietsen op mijn gewone fiets.

dinsdag 11 september 2012

sportief

Zondag nog weer anderhalf uur gefietst, wat heerlijk ging. Maar vandaag had ik zware benen en ging het niet snel meer. Ook wel logisch na twee flitsende dagen van hard en ver fietsen. Dus maar rustig een rondje gefietst. Genoten van het best lekkere weer, van twee kinderen die me tegemoet fietsten en riepen: "jij bent sportief!"

Lief.

zondag 9 september 2012

ontdekkingstocht op de fiets

Gisteren dus maar op de fiets gestapt als alternatief voor lopen. Het fietste ongelofelijk lekker. Ik voelde me fit en sterk. Het was fijn om na de vakantie weer op de fiets te zitten waarmee ik de bergpassen had getrotseerd. Dat was er nog niet van gekomen.

Ik hoefde het Franse landschap er niet eens bij te fantaseren, want het mooie weer en de mooie paadjes en weggetjes waren genoeg. Ik heb gefietst langs Haren, Glimmen, Zuidlaren, Tynaarlo en zo naar huis. Wegen en fietspaden waar ik nog nooit geweest was. Prachtig! Onderweg wel 10 keer gestopt om op de borden te kijken welke route ik zou nemen, de nummers van de knooppunten onthouden, wat dan niet lukte en dan moest ik weer stoppen.

Het werd dus een niet erg snel gefietste route, maar wel leuk. Ter compensatie doe ik vandaag nog een bekende route om mezelf af te beulen en lekker hard te gaan. In elk geval een stuk.

Iemand vroeg waarom ik dat deed, tot het uiterste gaan. Ja waarom eigenlijk? Omdat ik het leuk vind om mijn grenzen te leren kennen en deze te verleggen. Altijd op zoek naar uitdagingen en om onmogelijk gedachte grenzen over te gaan.