Ik voel me goed

De vorm van januari en februari lijkt weer terug te komen. Alles gaat lekker.

Dinsdag was de dag alweer behoorlijk vol gepland met werk, huishouden en sociaal doen met mijn gezin. Toch vond ik aan het eind van de middag nog een krap uurtje tijd om even te hollen. Het was zulk heerlijk weer, zo lekker veel zon, ik moest gewoon nog even de  hort op, even stoom afblazen en hollen over de schelpenpaadjes voor mijn huis, door de velden, langs veel paarden. Wat is het land trouwens droog: al het gras is geel/bruin en verdord. Echt hoog, hoog tijd voor warmte en regen.

Gelukkig voor mij was het dinsdag dus heel mooi. Omdat ik maar zo weinig tijd had, wilde ik heel snel gaan lopen. Met moeite kon ik me inhouden, maar toch ging het zeker niet langzaam. Toen ik thuis kwam, was het eten al bijna klaar, gekookt door mijn lieve man. Ik kon nog net even douchen, toen snel eten, want na het eten moest ik al weer meteen weg om cursus te geven in Steenwijk.

Woensdag eerst de hele ochtend les gegeven, 's middags een hoop administratie gedaan, 's avonds nog even een uurtje verder gewerkt aan deze administratie en toen mocht ik al weer gaan hollen, bij de loopgroep. Ook dit ging prima. Weer lekker snel en vol energie gelopen. De vermoeidheid van Haren en Leek lijkt weer over. Op naar de volgende halve marathon, op naar een tijd onder de 1.38. (Dat is nu zo'n beetje mijn doel, zal ergens wel gaan lukken.) Hele marathons doe ik voorlopig niet.

een fris en vlot begin

Was het vanmorgen toch weer behoorlijk koud. Ik had me er wat op verkeken, maar het was ineens mistig en later bewolkt en behoorlijk fris weer. Gelukkig kwam helemaal aan het eind van de training de zon door, en nu ik dit schrijf, schijnt ie volop.

De training ging lekker:  eerst 6 keer 50 seconden op ruim 15 en daarna 10 keer 2 minuten op ruim 14 km/uur gelopen. Snel dus. En fijn. Mijn dip van de afgelopen week is zeker weer voorbij...

Mooi, nu genieten: 9 mei nacht van Groningen: ik kom eraan!!