halve van Leens

Vanmorgen, voordat ik werd opgehaald om naar Leens te vertrekken, had ik eigenlijk helemaal geen zin. "Ik kan natuurlijk ook gewoon niet gaan, en nu lekker nog een bakje thee nemen, en een broodje en lekker thuis blijven." Maar natuurlijk deed ik dat niet want: van wel gaan lopen als je geen zin hebt, krijg je nooit spijt, maar van niet gaan lopen meestal wel.
Dus op naar Leens, in de regen, wat ik niet had verwacht. Gelukkig was het in Leens droog en konden we van start.

De start was goed, meteen op een tempo van 4.30 per kilometer. De eerste ronde ging lekker. Na 31.30 of zo ging ik over de streep. Bij het begin van de tweede ronde vond ik het lastiger gaan, ik begon te twijfelen of ik dit tempo wel kon volhouden: had ik wel genoeg gegeten, moest ik niet wat drinken of zo. Ik merkte dat ik mezelf de put in aan het praten was, en heb dit gestopt en ben mezelf gaan aanmoedigen. Bij de drankpost na 10 km liet ik mijn thee uit mijn handen vallen. Dan maar niet drinken, doorgaan. Het ging beter: ik voelde de energie stromen. Nog niet versnellen, nu nog niet, gewoon zo doorgaan, het gaat prima, zei ik tegen mezelf. De tweede ronde passeerde ik na 1uur 3.30 minuten, maar ietsje langzamer dan de vorige ronde.

De derde ronde ging eigenlijk makkelijk. Ik had voelde me goed, liep lekker, het ging prima. De laatste 3 km nog ietsje (heel weinig maar hoor) versneld en ik finishte in 1.35.58. Dus de laatste ronde weer in 31.30 minuten of zo gedaan. De tijden zijn bij benadering, ik had geen horloge om. Dat is achteraf jammer, want als ik had geweten dat een 1.35 erin zat, dan had ik, denk ik nu, nog wel wat meer kunnen aanzetten in de laatste ronde.

Toch een beetje een knagend gevoel: had het wel sneller gekund, waarom heb ik niet meer gegeven en meer afgezien. Op de een of andere manier lukt dat niet, wil ik dat niet of zo. Vroeger (3 jaar geleden) lukte dat wel en kwam ik kei-kapot over de eindstreep. Geen idee waarom het nu niet lukt. Aan de andere kant: ik loop nu relatief makkelijk onder de 1.36, dat kon ik toen niet.

Hoe het ook zij: ik ben hier dik tevreden mee, het is mijn op een na snelste tijd op de halve!! Mooi toch! en ik werd hiermee tweede dame, ook leuk.
Op naar Peize en Blijham. In Blijham liep ik meestal sneller dan in Leens.....dusssss....

op en af

Vrijdag 10 km gelopen, aan het eind van de middag. Wat ging het lekker. Ik had een vlot tempo en het gevoel dat ik dit nog wel uren kon volhouden. Heerlijk na een dag bezig zijn in en rond het huis alle vermoeidheid eraf lopen, en het ging super.

Zondag met de loopgroep mee, 6 x 2 minuten. Oef, die eersten gingen heel stroef. Moeie benen, zware benen. Gelukkig zei M dat we meer dan 14,5 km/uur liepen, dan mag ik ook wel wat voelen, natuurlijk, maar mij viel het toch tegen. De laatste paar 2 minuten iets langzamer gelopen en toen voelde het wel wat beter. Ter afsluiting een stukje over een crosspad; zeg maar over modderige paden, vooral door de plassen en door de modder glibberen. Dat vond ik weer zwaar. Crossen is niet echt mijn ding. Ik vind het leuk om crosserig te trainen, maar niet om er heel hard bij te lopen. Aan het eind van de training waren de moeie benen over, thuis voelde ik me best goed.

Nog krap een week voor Leens. Ik moet deze week echt niet te veel doen. Morgen een uur langzaam lopen, hf onder de 140, woensdag nog een clubtraining en dan vrijdag kort en rustig, misschien. Fietsen naar Groningen komt er niet meer van, want ik heb alleen college op woensdag en dan moet ik wel met de auto anders haal ik het niet op tijd voor de loopgroep. Jammer, maar ook wel goed, om even wat minder te doen.