Na woensdag op de baan 8 keer een redelijk snelle kilometer te hebben gelopen, was het vandaag alweer tijd om te lopen.
Omdat ik eerst nog wat werk moest afmaken, liep ik pas om half een weg. En dat was fout. Het was vandaag zo ongeveer de heetste dag sinds half augustus. En het was inderdaad heel erg warm, maar dit merkte ik pas toen ik wegliep. Het eerste half uur ging het nog enigszins, gelukkig werd ik toen gebeld en kon ik heel even wandelen. Daar was ik blij mee.
Even verderop zag ik een ooievaar vliegen en heel hard krijsen. Een heel raar geluid. Ik wist niet dat ooievaars dit geluid konden maken. De ooievaar vloog ook heel wild heen en weer. Misschien was hij de kraaien aan het wegjagen die daar ook rondvlogen? Maar wel raar, de jongen van de ooievaar zijn toch al lang uitgevlogen? En veel te groot geworden voor een kraai? Dacht ik.
Afijn, ik liep toch maar verder. Het werd warmer en warmer en ik liep langzamer en langzamer. Na weer een half uur, maar weer een wandelpauze. En toen na 20 minuten weer en na 15 minuten nog maar een keer. Ik kon niet anders, zo warm had ik het. En mijn benen deden pijn van die woensdagtraining en ik had zooooo'n dorst en ik kreeg ook nog honger. Wat een lijdensweg was dit geworden.
Uiteindelijk ben ik toch nog 1 uur en drie kwartier onderweg geweest, maar meer dan 15 km was het zeker niet. Gelukkig heb ik nu twee rustdagen, dan zondag maar weer een km of 30 met daarin 34-21-13 en misschien nog 8 minuten op marathontempo. Als het lukt. Nu meteen een quiz: deze minuten zijn niet zomaar gekozen, maar komen ergens vandaan. Waarvandaan?
donderdag 5 september 2013
maandag 2 september 2013
de tweede dertiger
Zondag moest de tweede dertig-of-meer-km gelopen worden. Zaterdag kon niet, ik moest eerst herstellen van de toch wel pittige loop van vrijdag, vond ik. Maar zondag zouden we ook weg. Ik besloot toen om gewoon 's morgens heel vroeg te gaan lopen.
Dus om 5.45 uur ging de wekker en om 6.15 liep ik weg. De zon was nog net niet op, maar het was al wel licht. Onderweg zag ik de zon opkomen. Hanen kraaiden, de natuur was nog heel rustig: geen wind. Prachtig, misschien wel het mooiste moment van de dag....
Het eerste uur ging zwaar. Ik had het gevoel steeds tegen de wind in te lopen. Maar er stond vrijwel geen wind. Ook ging het niet heuvelop, de hele tijd. Het zal dus wel aan mijn benen gelegen hebben. Misschien had ik toch niet mijn groentetuintje moeten omspitten en opnieuw inzaaien, gisteravond. Misschien zat toch de loop van vrijdag nog in mijn benen... Wie zal het zeggen?
Ik was wel een beetje ongerust, als het nu al zo zwaar ging, hoe was het dan over twee uur? Uit voorzorg hield ik maar een laag tempo aan, HF onder de 135. Maar mijn zorgen waren voor niks, want na een uur ging alles zowaar soepeler en beter. Ik ging steeds lekkerder lopen, de HF bleef ongeveer 135, soms iets lager en ik kon lopen en lopen en lopen, onvermoeibaar. Na bijna twee uur nam ik even pauze om te eten en te drinken. En toen weer verder, nog steeds op HF 135. Nog steeds vrijwel moeiteloos. De laatste drie kwartier heb ik iets versneld, de HF ging naar 148. Maar dit voelde ook prima allemaal.
Uiteindelijk had ik 34 km afgelegd, in 3 uur en 20 minuten. Dus gewoon 10 km per uur gelopen ondanks die lage HF. Nu opletten dat ik mijn marathonvorm die er nu aankomt niet teveel inzet en daardoor te moe aan de marathon begin. Over twee weken loop ik weer ongeveer 30 km in de loopfietsproefmarathon van Drenthe. Daarna wil ik eigenlijk nog een 37 of 38 km doen. Dat zal dan 3 weken voor de marathon zijn. Zou net moeten kunnen, dacht ik.
Dus om 5.45 uur ging de wekker en om 6.15 liep ik weg. De zon was nog net niet op, maar het was al wel licht. Onderweg zag ik de zon opkomen. Hanen kraaiden, de natuur was nog heel rustig: geen wind. Prachtig, misschien wel het mooiste moment van de dag....
Het eerste uur ging zwaar. Ik had het gevoel steeds tegen de wind in te lopen. Maar er stond vrijwel geen wind. Ook ging het niet heuvelop, de hele tijd. Het zal dus wel aan mijn benen gelegen hebben. Misschien had ik toch niet mijn groentetuintje moeten omspitten en opnieuw inzaaien, gisteravond. Misschien zat toch de loop van vrijdag nog in mijn benen... Wie zal het zeggen?
Ik was wel een beetje ongerust, als het nu al zo zwaar ging, hoe was het dan over twee uur? Uit voorzorg hield ik maar een laag tempo aan, HF onder de 135. Maar mijn zorgen waren voor niks, want na een uur ging alles zowaar soepeler en beter. Ik ging steeds lekkerder lopen, de HF bleef ongeveer 135, soms iets lager en ik kon lopen en lopen en lopen, onvermoeibaar. Na bijna twee uur nam ik even pauze om te eten en te drinken. En toen weer verder, nog steeds op HF 135. Nog steeds vrijwel moeiteloos. De laatste drie kwartier heb ik iets versneld, de HF ging naar 148. Maar dit voelde ook prima allemaal.
Uiteindelijk had ik 34 km afgelegd, in 3 uur en 20 minuten. Dus gewoon 10 km per uur gelopen ondanks die lage HF. Nu opletten dat ik mijn marathonvorm die er nu aankomt niet teveel inzet en daardoor te moe aan de marathon begin. Over twee weken loop ik weer ongeveer 30 km in de loopfietsproefmarathon van Drenthe. Daarna wil ik eigenlijk nog een 37 of 38 km doen. Dat zal dan 3 weken voor de marathon zijn. Zou net moeten kunnen, dacht ik.
Abonneren op:
Posts (Atom)