!!!! zere enkel!!!!

Schrik schrik.
Vanmorgen 20 km gelopen en het ging al meteen zwaar. Ik had oude schoenen aan, waar ik vorige maand nog rustig een 30 km op had gelopen. Maar de schoenen voelden vandaag erg stug aan. Dat het niet lekker liep, daar ben ik niet van geschrokken, maar nu heb ik een zere enkel. Van die rot-oude schoenen!? Dat weet ik natuurlijk niet zeker.

Nu maar hopen dat het voor volgende week over is......
Dat heb ik niet in de hand.....

Maar dit is natuurlijk niet echt erg: een jongen van 16 heeft een eind aan zijn leven gemaakt. Dat is pas erg. Ik heb een kaart voor zijn ouders gekocht, maar wat kan je daar nu opzetten? Het raakt me diep.

ben er klaar voor

Maandag nog 10 km gelopen in 50 minuten. Ging makkelijk.
Dinsdag alleen een klein uurtje gefietst, even genieten van het mooie weer, na een dag binnen werken.
Woensdag looptraining, ik vond hem pittig. 10 keer een helling opsprinten, toen nog een paar keer rustig die helling op en als afsluiting nog 15 minuten over vlakke weg op ruim 13 km per uur. En ervoor en erna natuurlijk rustig naar de training en naar huis lopen. Totaal ongeveer 16 km, misschien iets meer.
Het voelt nu echt alsof de training klaar is. Er komen nog wat kortere duurlopen, dit weekend, maar veel stelt het allemaal niet meer voor.
Fijn! Het gaat goed.

toch nog 81 km

Gisteren 35 km in totaal gelopen. Dus deze week: maandag 10, woensdag (ongeveer) 16, donderdag 21 en zaterdag 35 dat maakt een weektotaal van 82 km! Qua vermoeidheid zou ik vandaag nog best 10 km erbij kunnen lopen, maar ik voel toch iets mijn bekken en lies, dus beter maar rusten. En trouwens: ook nog 70 km gefietst deze week.

Ik had slecht geslapen, ik werd om half een zwetend en heel warm wakker. Misschien omdat ik veel Japanse  nootjes had gegeten? Ik ken mensen die niet goed tegen de Ve-tsin kunnen die daar in zit. Maar ik heb hier nog  nooit last van gehad. Nou ja, een keer moet de eerste keer zijn....
Ik begon dus met een vaag gevoel van misschien niet helemaal fit zijn, en besloot heel rustig aan te doen. De hartslag niet boven de 140 laten komen. Dat lukte goed. Tot mijn verbazing liep ik toch 10 km per uur. Daarvoor had ik voorheen een hartslag van 144 nodig. Ha! een goed teken van verbeterde conditie.
Na iets meer dan een uur even pauze om te eten en drinken. Ik was toen op de hei, het zonnetje scheen, ik voelde me top, het was prachtig. Door in hetzelfde tempo. Het tweede uur ging iets moeizamer, maar nog steeds met dezelfde hartslag en tempo. Na 20 km was ik moe, weer even pauze op een bankje. Ontbijtkoek erin, water drinken en verder maar weer.
Ik voelde me een stuk beter dan voor deze pauze. Nog maar 10 km, goede benen, goede zin, ik schroefde het tempo steeds verder op, en eindigde in een hoog tempo, 50 minuten later, hartslag 155. Het was een soort steigerung van 10 km.
Toen naar huis, thuis geluncht, en daarna nog 4,5 km omdat ik toch nog wat km wilde maken. Ook maar in het snelle tempo, want eigenlijk had ik geen zin en dan was ik maar snel weer klaar.

Na eerst nog schoenen met mijn dochters te hebben gekocht, de rest van de dag uitgerust. Moe maar heel voldaan en vol goede moed voor de marathon.