vrijdag 24 juni 2011

naar de fysio

Want die enkel, dat gaat maar niet over. Toch maar naar de fysio, naar Wim van Houtert, die regelmatig met ons meetraint. Hij heeft ernaar gekeken en volgens hem is het gewrichtskapsel geïrriteerd omdat mijn sprongbeen niet helemaal meer goed in het enkelgewricht hangt.

Waarschijnlijk is dit gekomen toen ik na de marathon in Apeldoorn niet goed uit de bus stapte, en mijn voet ver heb overstrekt. Sindsdien had ik af en toe last van pijn, maar het lopen ging nog heel goed. Maar de laatste tijd dus niet meer. Wim heeft er een heel strak tape om gedaan, zodat die botten weer beter in het gewricht staan. Volgende week weer terug, kijken hoe het gaat. Het tape zit heel strak, het voelt nog heel onwennig, ben benieuwd hoe het morgen gaat als ik voorzichtig een stukje ga hardlopen. Want dat mocht nog wel van Wim.

En toen stak ik ook nog bij het koken met een mes in mijn hand. Au au dat doet zeer. Ik kan al m'n vingers nog bewegen, maar voel het wel. Zielig ben ik hoor. Maar ik kan er nog wel mee hardlopen.

zondag 19 juni 2011

volop energie

Gisteren de Run van Roden! Een leuke loop door (bijna) mijn woonplaats, een stukje door het centrum, een stuk over zandpaden door het bos. Rondes van 3 1/2 km ongeveer, dus je komt steeds weer langs speaker en publiek, en dat geeft elke keer net wat extra power.

Ik heb een kwart marathon gelopen en het ging makkelijk. Ik liep op halve marathon tempo, met een groepje mee, waar ik op de training ook altijd mee loop. De eerste km ging wat snel, daarna 4 km op 4.38 gelopen. Toen iets langzamer en de laatste ronde heb ik iets kunnen versnellen, niet veel hoor. Het ging niet heel snel, ik wijt dat maar aan het natte zand waar we doorheen moesten en het feit dat ik niet echt getraind had voor een 10 km.

Ik vond het heel jammer dat ik geen halve heb gelopen, want het ging erg lekker, ik had graag verder meegelopen  met de mannen uit mijn groepje, om te kijken hoe het in de laatste ronden zou gaan. Maar ik voelde mijn enkel aan het eind al wel een beetje opspelen, dus het was echt beter om na 3 rondes te stoppen. De tijd was 47'59'' en daarmee was ik de snelste dame, dat was leuk, maar niet onverwacht.

Vandaag ruim 1 1/2 uur gefietst door regen en harde wind. Ik was helemaal niet moe van die 10,5 km van gisteren. Krachtig tegen de wind in gereden. Thuis lekker douchen en lunchen, het geeft niks om een keer helemaal nat te regenen. Ik ben blij dat ik weer zoveel energie heb, dat de vermoeidheid over is en ik weer kan genieten van mijn "uitputtingsslagen".