Ik ben weer thuis na een dikke twee weken vakantie. Eerst
een paar dagen stevig bergwandelen in Zwitserland, daarna uitrusten in Italië.
Natuurlijk gingen de hardloopschoenen mee in de tas en ze zijn ook gebruikt. Ik
heb drie keer ruim 1 ½ uur gerend over de Toscaanse heuvels en paden.
Maar nu ben ik dus weer thuis en heb ik al een week niet
hardgelopen en ik heb nog steeds geen zin. Ik heb goede redenen om niet hard te
lopen: eerst waren er twee reisdagen in de auto, met ’s avonds nog tent
opzetten, koken en eten en toen was het donker. Daarna was ik thuis en moesten alle
vakantiespullen worden opgeruimd en de volgende dagen moest er in huis worden
geklust omdat dochterlief de kamer van oudste zoon wil die verhuist naar Delft.
Maar dit zijn natuurlijk allemaal maar smoezen: wie wil
lopen, zal lopen. Ik wil blijkbaar niet. Maar ik moet wel als ik in Amsterdam
een marathon wil lopen. En dat wil ik wel.
Dus dinsdagavond om half 9, toen ik het lopen echt niet
meer kon uitstellen, een dikke 10 km gelopen. Het ging wel lekker, wat ook wel
logisch is na een week rust. En woensdag heb ik me weer naar de loopgroep
begeven, waar ik best goed liep (redelijk snel) maar waar het niet erg fijn
voelde. Maar dat zal wel komen doordat ik te kort van te voren had gegeten
omdat we laat uit Delft terug waren, waar mijn zoon dus nu op kamers woont.
