tour du schelpenpaadje

Vrijdagmiddag, het zonnetje scheen, wel wat wind, heerlijk om even te gaan lopen. Ik had er echt zin in en vertrok vol goede moed. Maar al meteen, nog in de straat waar ik woon, voelde ik het al: hele moeie en zware benen. Dus maar heel rustig aan doen, eventueel korter lopen dan wat ik van plan was. Na een minuut of 20 ging het beter en begon ik heel erg lekker te lopen. En ook heel constant: mijn hartslagmeter bleef wel 3 kwartier staan op 132. Zelfs als ik iets versnelde: het bleef 132. Wat goed van mij!!

Nou, dit klopte natuurlijk niet, op een of andere manier was mijn hf-meter ermee opgehouden. Jammer, want nu moest ik op mezelf vertrouwen om niet te snel te gaan lopen. Dat lukte toch aardig want toen na ik na een hele tijd nog eens op de meter keek, stond hij op 142, een prima frequentie. Ik heb heerlijk rustig gelopen en genoten van 15 km, over alle schelpenpaadjes in de omgeving. Eigenlijk loop ik die het liefst.

Vandaag was de tweede trainingsloop van "road to rotterdam", georganiseerd door Groningen Atletiek. Een loop van 25 km ten noorden van de stad Groningen. Wegen en paden waar ik nog nooit geweest was. Heel erg mooi, ijs op de velden, geen wind en wel zon. En wat heeft die al veel kracht, duidelijk meer dan in december. Het was gezellig om met anderen te lopen, oude bekenden en ook onbekende mensen.

Maar ik was het na 18 km wel zat. Benen gingen zeer doen, pijntjes hier en daar, en ook een achillespees die wat pijn afgeeft. De normale pijntjes ken ik wel, maar die achilles moet ik in de gaten houden. Omdat ik nu toch wel moe ben, besluit ik om de rest van deze week weinig meer te doen. Maandag nog een klein uurtje heel rustig, misschien beter fietsen vanwege m'n achillespees, woensdag heel rustig met de loopgroep en dan niks tot zaterdag de marathon op een rustig tempo in Apeldoorn. Hopelijk houdt die achilles zich verder rustig. Ik heb er zin in.

snel gelopen

Woensdagavond met de loopgroep. Een fietspad, 3.5 km. De heenweg heel snel gelopen, 4.15 km per minuut. Toen terug. De opdracht was dit nog sneller te doen, maar die opdracht heb ik niet uitgevoerd. (Sorry trainer). Die 4.15 ging nog best lekker, maar ik voelde wel dat als ik dat nog een keer ging doen, dat het teveel zou worden, en ik daar nog lang van zou moeten herstellen. Dus rustiger aan teruggelopen. Toch nog een tempo van boven de 13 km per uur, nog best snel dus eigenlijk.
Daarna via allerlei omwegen naar huis gelopen, totaal een km of 20. Heel wat voor een doordeweekse avond in de winter.

Van de trainer te horen gekregen dat ik verder deze week wat rust zou kunnen gebruiken. Fijn, ik had gisteren ook geen zin om hard te lopen. In plaats daarvan naar de stad gereden en allemaal leuke kleding gekocht bij een winkel. Heerlijk.

Vandaag kan ik het toch niet laten, met dit mooie weer. Vanmiddag in het zonnetje wil ik toch 15 km lopen op een heel rustig tempo. 15 km omdat dat een leuke route is door het bos en over de hei. Morgen staat 25 gepland. Zondag misschien wel rust, en dan maandag weer lopen of misschien fietsen. Maar niet teveel vooruit plannen, want sinds ik dit blog bijhoud, valt me op hoe vaak mijn geplande lopen om welke reden dan ook niet doorgaan of anders worden.

Mijn studie ligt momenteel stil omdat er voor mij geen colleges gepland staan. Het is stilte voor de storm, want in april en mei heb ik dan 4 vakken tegelijk. Fijne planning. Maar ja. Heb ik nu wel tijd om me voor te bereiden op de marathons en dan kan ik daar in april en mei van uitrusten.

eindelijk rustig gelopen & nieuwe plannen

Zondagmorgen met de fiets naar de loopgroep. Ik voelde me niet moe meer, en had er zin in. Na kort inlopen op onze open plek wat oefeningen gedaan en toen een duurloop met z'n allen naar het hunebed. Daar een paar keer het heuvelpaadje genomen en toen weer heel rustig terug. In totaal zo'n 10 kilometer en dit keer wel heel rustig aan. Het was prima.

Ik voel mijn teen nog steeds. Het zit nog steeds niet lekker daar. Maar het is al wel een stuk beter dan vorige week na de 3 1/2 uur. Zaterdag staat 25 km op het programma, kijken hoe dat gaat. Verder deze week eerst twee rustdagen, dan woensdag loopgroep, donderdag of vrijdag nog een stukje lopen en dan de 25 km zaterdag. De week erna is dan Apeldoorn, waar een marathon gepland staat. Als het gaat met de teen, anders wordt het korter.

Zo af en toe vraag ik me af waarom ik toch zoveel hardloop. Thuis wordt er af en toe over geklaagd. Het is ook wel erg gek: elke keer zo lang weg en maar weer lopen, fietsen en weet ik veel, tot ik erbij neerval. Wat zou het heerlijk zijn als ik eens tijd overhield voor andere dingen. Maar wat zou ik dan doen? Geen idee. Lezen, met dochter naar de stad? Ik geniet elke keer, altijd van het hardlopen. Maar zo voor een marathon, dat kost toch wel veel tijd. Tot 20 maart nog, dan wordt het tot de vakantie rustiger. (Maar ik zag ergens dat er op 14 augustus in Monschau een marathon is, over heuvels en paden. Dat lijkt me wel heel erg leuk, maar ja, dan moet ik daarvoor wel vanaf juni aan de bak....  En dan heb je ook nog de Jungfrau-marathon..... misschien in 2012? Lijkt me ook heeeeeel erg mooi. Wie gaat er mee? Naar Monschau of Zwitserland?)

Trouwens, ik las dat Jan Bos nog steeds wedstrijden schaatst omdat ie dat gewoon heel leuk vindt. Precies daarom loop ik ook zo veel hard: hardlopen is leuk en heel veel hardlopen nog veel leuker. (Dat heb ik weer van een ultraloper, stond vrijdag in de NRC-next: Gideon Zadoks.)