Zondagmorgen met de fiets naar de loopgroep. Ik voelde me niet moe meer, en had er zin in. Na kort inlopen op onze open plek wat oefeningen gedaan en toen een duurloop met z'n allen naar het hunebed. Daar een paar keer het heuvelpaadje genomen en toen weer heel rustig terug. In totaal zo'n 10 kilometer en dit keer wel heel rustig aan. Het was prima.
Ik voel mijn teen nog steeds. Het zit nog steeds niet lekker daar. Maar het is al wel een stuk beter dan vorige week na de 3 1/2 uur. Zaterdag staat 25 km op het programma, kijken hoe dat gaat. Verder deze week eerst twee rustdagen, dan woensdag loopgroep, donderdag of vrijdag nog een stukje lopen en dan de 25 km zaterdag. De week erna is dan Apeldoorn, waar een marathon gepland staat. Als het gaat met de teen, anders wordt het korter.
Zo af en toe vraag ik me af waarom ik toch zoveel hardloop. Thuis wordt er af en toe over geklaagd. Het is ook wel erg gek: elke keer zo lang weg en maar weer lopen, fietsen en weet ik veel, tot ik erbij neerval. Wat zou het heerlijk zijn als ik eens tijd overhield voor andere dingen. Maar wat zou ik dan doen? Geen idee. Lezen, met dochter naar de stad? Ik geniet elke keer, altijd van het hardlopen. Maar zo voor een marathon, dat kost toch wel veel tijd. Tot 20 maart nog, dan wordt het tot de vakantie rustiger. (Maar ik zag ergens dat er op 14 augustus in Monschau een marathon is, over heuvels en paden. Dat lijkt me wel heel erg leuk, maar ja, dan moet ik daarvoor wel vanaf juni aan de bak.... En dan heb je ook nog de Jungfrau-marathon..... misschien in 2012? Lijkt me ook heeeeeel erg mooi. Wie gaat er mee? Naar Monschau of Zwitserland?)
Trouwens, ik las dat Jan Bos nog steeds wedstrijden schaatst omdat ie dat gewoon heel leuk vindt. Precies daarom loop ik ook zo veel hard: hardlopen is leuk en heel veel hardlopen nog veel leuker. (Dat heb ik weer van een ultraloper, stond vrijdag in de NRC-next: Gideon Zadoks.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten