Het trainingsweekend: op de fiets erheen, ruim 40 km. Het ging niet lekker. Ik vond het zwaar gaan, ondanks lichte bries in de rug en zonnig weer. 's Avonds heel rustig 7 km gelopen, meer dan heel rustig ging niet, ik was moe.
Zaterdagochtend een spel in het bos. Heel erg leuk, en goed te doen, omdat je tussen het lopen door lekker kon uitrusten. Maar het erheen en terug lopen, bij elkaar zo'n 6 a 7 km, vond ik al erg vermoeiend.
Toen de zaterdagmiddag. De bedoeling was een snel rondje van 5,7 km. Ik heb hem rustig gedaan, hf 155. Zeg maar marathontempo dus. Meer zat er niet in. Alles ging zwaar: zware, volle benen, niet vooruit te branden. Na dit rondje "mochten" we nog 2,2 km in een iets hoger tempo. Ik dacht er maar een rustige 2,2 km van te maken, maar omdat we de verkeerde route namen, werden het ineens bijna 5 km. De 1,5 km naar huis waren van onvoorstelbare zwaarte.
Toen zondagmorgen: 3 uur duurloop. Het begin was zeer moeizaam. Heel rustig gelopen, 9,5 km per uur en om het half uur even wandelen. Dat ging net. Maar langzamerhand begon het toch beter te voelen en het laatste half uur liep ik zowaar lekker in een tempo, van, ik schat 11,5 a 12 km per uur. Van het hele trainingsweekend heb ik dus een half uur prettig gelopen.
Terug op de fiets, nu de wind tegen, maar dit ging toch wel best. Afwisselend op kop, en in het wiel van je voorganger leek het helemaal niet te waaien. Het ging lekker, de benen deden het weer, ik voelde me beter.
Vandaag rust rust rust. Ik ben heel moe, nog steeds een zwaar hoofd, duizelig bij het opstaan. Heb ik iets onder de leden? Vast niet, ik ben gewoon moe, van weken met veel training, druk op het werk. Ik moet nu zorgen dat ik uitrust, de komende twee weken nog wat lichte trainingen........., en dan....... Rome!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten