Die 21 km van dinsdag waren heel goed verlopen. Ik ben nog verbaasd dat ik dit in me had. En blij dat ik mijn heup nauwelijks heb gevoeld.
Maar.....
In de loop van woensdag, op mijn werk, voelde ik de boel al verstijven. Ik wilde toch heel graag meedoen met de loopgroep, dus ik ben toch gegaan. Het ging eigenlijk maar net. De heup deed pijn, rekken hielp maar heel weinig. Snel lopen deed minder pijn dan langzaam lopen. Ik liep me onderweg af te vragen of ik er niet beter aan deed om te stoppen met deze training en naar huis te gaan. Maar dat deed ik niet, ik heb de training heel langzaam afgemaakt.
Thuis heb ik lekker warm gedoucht en flink gesmeerd met tijgerbalsem (ja, ik weet dat dit niet echt helpt, maar een placebo-effect is ook een effect), warme kruik er tegenaan en zowaar: het is nu donderdagmorgen en de spieren voelen een stuk beter aan. Minder pijn en soepeler.
Vandaag dus rust, morgen of lopen of fietsen of een combinatie. Dan in het weekend weer trainen en volgende week naar Peize voor een 15 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten