Eigenlijk wilde ik vrijdag een duurloop van 2 uur doen, maar het kwam er niet van. Ik moest nog even iets op de computer voor mijn studie doen, dat duurde een uur langer, toen was het eigenlijk al te laat om nog te weg te gaan. Bovendien voelde ik me bij het ontbijt ineens heel erg moe, dus besloot ik er maar een rustdag van te maken en de duurloop te verplaatsen. Dus vanmorgen heel erg lekker 2 uur gelopen, zal wel een km of 20 zijn. Ik was nog maar net van huis of het begon licht te sneeuwhagelen: geen echte hagel, maar ook geen sneeuw, het sneed in m'n gezicht. Was het gisteren nog zulk heerlijk zonnig voorjaarsweer, vandaag is het weer winter. Tja dat hoort bij februari.
Het lopen ging prima, moeiteloos en met plezier. Veel beter dan zondag. Ik let beter op wat ik eet, ik had voor onderweg een mueslireep meegenomen en die smaakte goed.
Het voelt alsof ik na zondag weer echt in de marathon-modus ben terechtgekomen. Ik voel me superfit, kan de trainingen nu makkelijk aan, ik herstel heel erg snel en voel de energie door mijn lichaam heen stromen. De kleine pijntjes die ik eerst had (achillespees en zere teen) zijn zondag overgegaan. Alle seinen staan op groen voor Rome!
(Met een lange neus naar alle mensen die denken dat ik heel onverstandig bezig ben met mijn twee marathons. Ik kan dat gewoon wel.)
Aan Epke Zonderland werd een keer gevraagd of hij niet onverstandig bezig was door zoveel van zijn lichaam te vragen. Hij had toen regelmatig een schouderblessure. Hij antwoordde toen: " Je bent onverstandig bezig als je niet goed naar je lichaam luistert en niet op tijd gas terug neemt." En daar sluit ik me helemaal bij aan, die jongen heeft gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten