Want het was sinterklaasavond en ik mocht van mijn kinderen niet 's avonds naar de loopgroep, want dan zou de Sint wel eens langs kunnen komen, je weet maar nooit... (het zijn tieners). Maar ik wilde toch perse lopen, morgen zou er ook al niks van komen en ik wilde het gewoon.
Dus kwam ik uit mijn werk, later dan gepland, toen bleek dat ik nog een was moest ophangen en konijnen moest verschonen.... Ik moest ook nog koken... dat ging niet meer lukken. Kinderen waren druk met de laatste hand leggen aan hun sintkadoos en -gedichten en -surprises, daar kon ik niet op rekenen.
Dus ik dacht: ik laat gewoon de boel de boel, hoe het met eten moet, jammer dan, zien we dan wel, er is nog soep en een boterham, maar ik ga nu eerst hardlopen.
Dus daar liep ik dan, het werd al donker en het was ook nog een beetje glad, hier en daar. Heel onverantwoord allemaal, ook al had ik mijn fluorescerende hesje aan en nog een extra lampje om mijn arm gedaan.
Maar het ging lekker, ik had goede zin. Ik liep rustig weg, ging gaandeweg steeds harder, verzon dan een stukje dat ik echt snel deed, en dan liet ik het tempo maar weer terugzakken. Lekker gelopen.
En thuis werd er patat gehaald en sla en kon ik bijna meteen gaan eten. Fijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten