Zondagmorgen, na enig uitstelgedrag, nog even iets doen, nog even de krant lezen, nog even met mijn dochter praten, ging ik uiteindelijk toch op pad.
Ik had bedacht dat ik wel 15 keer 1 minuut snel kon doen met 1 minuut rustig tussendoor. Een mooie afwisseling van mijn 3 keer 15 minuten van vorige week.
Ze lukten prima. Ik werd er lekker moe van, maar kon alles prima volhouden, ik had er nog wel een paar kunnen doen, maar dat deed ik lekker niet.
Na deze 15 snelle minuten en het even wandelen om bij te komen, liep ik nog bijna een uur rustig naar huis. En dit uur was fantastisch! Ik liep in een lekker vlot tempo, maar het ging moeiteloos. Het voelde zoals de eerste 21 km van een marathon horen te gaan: heel makkelijk, zonder moe te worden. Het leek wel of ik dit wel uuuuuuren kon volhouden. Gelukkig hoefde het maar een uur, toen was ik namelijk thuis en omdat ik zo laat was begonnen, zat mijn gezin al te wachten met een gedekte tafel voor de lunch. Lief he!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten