Na gisteren errug rustig te hebben geschaatst (alleen in de laatste 5 minuten even wat sneller geschaatst), vond ik het vanmorgen zulk mooi weer, dat ik toch even buiten wilde lopen.
Dus een rondje van, wat is het 5 km, gelopen, een half uur of zo over gedaan, waarin twee keer 500 m op wat leek halve marathontempo.
Het ging zwaar en stroef. Volgens mij komt het niet door het schaatsen, ik voel daar niks meer van. Waar het wel door komt? Geen idee.
In elk geval stel ik mijn verwachtingen over Egmond maar flink naar beneden bij. Dat is niet zo moeilijk, want eigenlijk had ik geen tijd in mijn hoofd, ik dacht steeds aan een fatsoenlijke tijd. Geen idee hoe snel dat dan moet zijn.
Laat ik me dus maar houden aan mijn voornemen van een paar weken geleden: niet focussen op tijden en snelheden, maar gewoon lekker gaan lopen. Waarom is dat nu zoooo moeilijk voor mij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten