Na het besluit om niet in Oldehove te gaan lopen, wat ik toch wel een beetje slap van mezelf vond, heb ik me maar meteen ingeschreven voor de nacht van Groningen, op 9 mei. De halve marathon. Kijken wat het daar wordt.
Woensdagavond ging de training weer verrassend snel en makkelijk. Mijn benen wilden heel graag, maar mijn lichaam (longen? hart?) kon het niet bijhouden. Grappig om te merken, het is ook wel eens andersom.
Ik werd bijna overmoedig van hoe lekker het ging en riep al tegen trainerpaul dat ik vast wel heel snel ging lopen in Groningen. Maar nee, dit moet ik juist niet zeggen want dan lukt het niet. Dus ik nam deze uitroep meteen weer terug. Ik ga zonder verwachtingen gewoon lekker lopen in Groningen. Zonder de druk dat het snel moet of zo. Ik ga alleen maar heel ontspannen en fijn lopen daar. Wat de tijd wordt, dat zien we dan wel weer.
(Maar ik hoop/denk dat het wel eens snel zou kunnen zijn..... Alleen dit zeg ik dus NIET).
Het is vrijwel onmogelijk om zonder verwachtingen te lopen en toch tegelijkertijd hard willen gaan. Je moet nu eenmaal 'opgeladen en vol spanning' aan de start staan.
BeantwoordenVerwijderen"zonder de druk dat het snel moet", dat is de kernzin volgens mij. Die koppeling bestaat eigenlijk niet, tussen 'druk' en 'moet'. Koppel dat los.
Er is wel druk en verwachting, maar vervolgens moet er niets. Tijdens het lopen blijkt vanzelf wel of het gebeurt of dat er iets tussenkomt zoals de fatale zijsteek of blokkerende spierpijn of dat het werkelijk helemaal goed gaat.
Je hebt gelijk, er is wel zeker een verwachting. Ik verwacht bijna altijd veel van mezelf en ik sta altijd 'opgeladen en vol spanning' aan de start. Geen zorg of misverstanden hierover.
BeantwoordenVerwijderenAlleen als ik de verwachting ga uitspreken, tegen anderen of tegen mezelf, dan wordt het een druk en een moeten. En dan lukt het niet. Dan loop ik veel te hard weg en is het na 3 km (of eerder) al een afgelopen zaak.
Ik houd de verwachting dus stil en zeg tegen mezelf en tegen iedereen dat ik gewoon lekker ga lopen en dan zie ik wel wat het wordt.