Zo gaat dat met blessures. Maar ik ben er heel blij mee, er is tenminste vooruitgang, na ruim 2 maanden dat ik helemaal niks kon lopen. Hoera!
Woensdag heb ik meegelopen met de beginnersgroep van de loopgroep. Het ging heel goed. We begonnen met inlopen, dat was al gelijk een stuk langer dan de twee minuten die ik dinsdag nog had gedaan. Dat vond ik maar spannend. Maar het ging goed. Even dacht ik toch wat pijn te voelen en ik besloot ter plekke om niet de hele training mee te doen. Ik durfde het gewoon niet. Maar eigenlijk was er helemaal geen pijn, ik dacht het alleen maar. Ik heb nog heel rustig wat oefeningen en korte stukjes meegelopen en ben toen weer heel rustig naar mijn fiets teruggelopen. Niks aan de hand, het ging heel prima. Ook de volgende dag: niks te voelen.
Vrijdagavond heb ik gecollecteerd en daarbij een uur gelopen. Dat voelde ik zaterdag wel. Dus die dag maar niet hardlopen (wat ik wel van plan was) maar in plaats daarvan fietsen. Twee keer de Leeksterlentelooproute gefietst, totaal 25 km, denk ik.
Vandaag, was de pijn weer weg en heb ik 3-4-4-3 minuten hardgelopen met 1 minuut wandelpauze tussendoor. Ging prima met de voet, maar mijn benen waren helemaal niet soepel. Ik vond de vier minuten zelfs lang duren, ik begon zowaar sneller te ademen. Maar fijn!
Daarna nog ruim 2 uur gefietst, keihard tegen de wind in, langs het kanaal. Daar kwam ik hardloopkennis LA tegen, die aan het hardlopen was, dat was wel heel toevallig! Meteen een mooi excuus om even heel langzaam naast hem te fietsen voor een praatje en uit te rusten van de harde wind.
Nu ben ik moe en ga ik SPSS installeren en klaarmaken voor mijn mastertheseonderzoek. Want daar ga ik morgen mee beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten