Nadat ik zondag de duurloop van 10 km had afgebroken wegens te veel pijn aan de voet, had ik twee dagen rust genomen. Ook niet gefietst, ik had er geen zin in. Gisteren was het woensdag, en dus loopgroeptraining. Vorige week had ik bedacht dat ik wel weer met de gevorderdengroep kon meedoen, maar daar was ik over gaan twijfelen omdat ik best nog wel pijn had. Ook woensdag voelde het nog niet helemaal fijn.
Maar dan denk ik steeds aan de woorden van de sportarts: "er is niks stuk, ook al ga je soms iets te ver, dat geeft niet, je kan er niet iets mee beschadigen." Dus toch gewoon maar meedoen met de gevorderden, als het teveel pijn ging doen, dan kon ik ook gewoon stoppen en naar huis gaan.
Zo'n beetje het eerste wat de trainer zei was: "Het wordt vandaag een lange training." "Nou, ook lekker, ik moet juist niet te lang lopen," dacht ik. "Laat ik maar gewoon beginnen en heeeeel rustig aan doen, dan zie ik het wel.". En het ging goed. De voet heeft het alle 8,7,6,5,4,3,2,1 minuten goed gedaan, ik liep lekker achteraan, toch nog bijna 12 km/uur. Helemaal aan het eind begon de voet wel te zeuren, maar toen kon ik ook stoppen.
En zo liep ik een nieuw PR: bijna 9 km gelopen, en ook nog op een vlot tempo!
Het gaat nog steeds goed!
Vandaag voel ik wel weer wat meer pijn. Maar vandaag en morgen heb ik rust, dus dan is dat zaterdag wel weer over, en kan ik dan weer een stukje lopen, misschien wel met wat snellere minuten erin?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten