Donderdag voelde ik ineens mijn keel en werd ik wat snotterig en moe. Vrijdag bleef dit zo en aangezien het hele gezin hier griep heeft gehad en ik ook he-le-maal geen zin had om te lopen en het bovendien erg slecht weer was, besloot ik om gewoon de geplande 15 km niet te doen. Ook niet fietsen maar gewoon lekker thuis op de bank met een kop thee.
Het gevolg was dat ik die nacht erg slecht sliep. Ik denk zelf omdat ik niet moe was, omdat ik helemaal geen lichaamsbeweging had gehad. Om een uur of half drie werd ik wakker met ergere keelpijn dan eerst. Ik was wel ongerust, maar ja een griep kan je toch niet tegenhouden. Na wat drinken ging het beter met de keel en sliep ik weer in. De volgende ochtend voelde ik mijn keel nauwelijks meer en toog ik op pad voor een korte of langere duurloop afhankelijk van hoe het zou gaan.
Het ging goed. Ik besloot zelfs nog een extra lus aan mijn 16 km toe te voegen zodat het er 20 werden, maar dat brak me wel op. Na anderhalf uur werd ik heel moe en was het niet fijn meer en eenmaal thuis voelde ik me belabberd. Ik was bang dat ik teveel had gedaan en dat ik toch griep zou krijgen. Maar dit lijkt nu toch wel weer mee te vallen... Ik denk nu ook dat het zwaar ging omdat ik te weinig gegeten had...
Afijn, de griep houdt mijn gedachten bezig. Eerst dacht ik morgen nog rustig een 10 te lopen, maar daar zie ik vanaf. Ik doe maandag een hele kalme 15 of minder. Ik ben nog steeds moe, kan beter rust pakken en zeker geen griep gaan oplopen.....
Spannend is het wel op deze manier.
PS: Na nameten van de route blijk ik bijna 23 km te hebben gelopen in 1.52
uur. Dus ook redelijk snel gelopen, vandaar dat het zwaar ging.. Maar wel mooi, dit is mijn marathontempo ongeveer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten