grote glimlach

Na zondag had ik maandag en dinsdag niet meer gelopen. Wel goed in het kader van herstellen van de marathon, maar toch jammer, twee dagen niet lopen is er gewoon een teveel. Bovendien heb ik best wel weer zin om hard te lopen.

Woensdag bij de loopgroep ging het weer bijna als vanouds. Lekker snelle stukken gedaan en toch ontspannen. Niet te moe geworden.

Helaas kon ik donderdag en vrijdag weer niet hardlopen. Donderdag vond ik te snel op de woensdag en vrijdag gewoon geen tijd gehad. Niet leuk, dus moet ik dit weekend maar wat extra lopen, ter compensatie. Dus vandaag begonnen met 1 1/2 uur op een relaxed tempo. Ging prima, door een prachtig herfstlandschap, oranje, geel en rood. Wat zitten er nog veel bladeren aan de bomen. Ik herinner me van vroeger dat om deze tijd de blaadjes er toch wel af waren??? Het is in elk geval nog prachtig allemaal.

Dat het toch wel een inspanning is geweest, merk ik nu. Ik ben er nog moe van. Morgen staat een training met de loopgroep gepland, in het bos met thee + taart na. Ik twijfel of ik er lopend heen zal gaan of met de auto of met de fiets. Of lopend heen of terug en dan terug of heen met de auto met iemand meerijden. Moeilijk moeilijk, wat een lastige keuzes moet de hardloper toch maken. :-)

Dit plaatje had een kleine smiley moeten zijn, maar dat krijg ik nu niet voor elkaar. Dan zo maar.