Zojuist 6 km "los"gelopen. Nou ja, het ging wel ietsje sneller dan loslopen. En het ging zwaar. Benen voelen vol en moe aan, geen energie in de benen, puf hijg, het was ook best warm. Ik heb het gevoel dat ik over mijn piek heen ben. De heuveltraining van een dag of 10 geleden ben ik nog niet te boven. Die had ik beter niet kunnen doen, in elk geval minder snel. Maar ja, toen lukte het goed en ik was in goede vorm. Waar is de vorm gebleven?
De situatie doet me denken aan Amsterdam een paar jaar geleden. Toen was ik in de voorbereiding ook heel goed, maar op de dag zelf was dit weg en heb ik verschrikkelijk lopen afzien op de halve marathon die ik toen liep. Ik voel me nu weer zoals toen een paar dagen voor de loop.
Ik verander mijn doel voor Eindhoven meteen. Het was: lopen in een tijd rond 3.30. Het wordt: zorgen dat ik hem een klein beetje lekker uitloop, zonder helemaal kapot te gaan. Wat ik toen in Amsterdam heb meegemaakt, hoe ik me toen voelde, dat wil ik nooit meer meemaken, dan stap ik uit in Eindhoven. (Let op, dit zeg ik nu, kan zondag toch heel anders blijken te zijn.) Strategie: heel erg rustig starten, de eerste 30 km moeten makkelijk gaan, maakt niet uit hoe snel, en dan is het nog maar 12..
Maar ik vrees dat ik heel erg ga afzien, en dat boezemt me angst in.
Ik ben gewoon niet goed genoeg op dit moment. En dat terwijl de hele familie komt kijken en ik zo graag had willen vlammen. En dat lukte twee weken geleden ook.....
O ja: van m'n enkel niks gevoeld onder het lopen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten