door sneeuw en over ijs

De decemberloop in Peize werd afgelast omdat op de route teveel sneeuw en ijs lag. Heel jammer, maar begrijpelijk.
Met een groepje van de loopgroep zijn we natuurlijk toch gaan lopen, heel rustig. We liepen eerst naar Peize, daar hebben we twee rondjes over het parcours gelopen en toen weer terug naar Roden. Alles op een heel rustig, 9 a 10 km per uur-tempo. Af en toe even een wandel- of eetpauze. Heel relaxed.
Toen ik weer thuis was, had ik zo'n 26 km gelopen. Dat is natuurlijk niet genoeg, dus na een kop thee en een plak ontbijtkoek, hup, nog 8km erachteraan.

Deze liep ik weer wat sneller, ongeveer 11 km per uur. Dat was redelijk vol te houden, maar ik was blij dat trainerpaul met me mee liep, voor afleiding, want het laatste stuk was toch wel een klein beetje afzien. Maar het ging goed. Het is net als in de echte marathon, na 30-32 km wordt het zwaar.

Helemaal aan het eind, na 33,5 km liepen we langs de ijsbaan. Hij was OPEN, HOERA!!
Ik zei tegen trainerpaul: "nu moet ik vanmiddag ook nog schaatsen, natuurlijk." "Hoe zou dat gaan?" vroeg trainerpaul zich af.

Nou, trainerpaul, ik heb nog 3 kwartier geschaatst. Het ging in het begin niet heel soepel, maar na 10 minuten een stuk beter. Alleen de bochten ging ik niet lekker door. Maar dat kwam natuurlijk door het slechte ijs in de bochten, en lag helemaal niet aan mijn coördinatie of vermoeidheid of zo.

Vandaag ben ik wel moe, gelukkig hoef ik vandaag niet meer te lopen, maar ga ik vanmiddag nog wel een uur (of 1 1/2) schaatsen. Niks mooiers dan schaatsen. Ook hardlopen niet. Als ik had geweten dat de ijsbaan open was, had ik het laatste rondje van 8km niet gedaan, maar was ik gaan schaatsen. Maar ja, nu heb ik allebei gedaan :-).